Rozmowa o zmarłym- mowa laudacyjna
Agata, dawaj ten formularz, muszę go przegadać z rodzicami zanim będzie za późno, chyba nic o nich nie wiem 🙈
– rzecze mój mąż, usłyszawszy fragment rozmowy, którą zawsze przeprowadzam z bliskimi w żałobie.
„Jak tak Pani zadaje te pytania, to wstyd przyznać ale okazuje się, że nic nie wiem o …” – słyszę czasem.
A pytania zdają się być banalne. Jednak, gdy tak z serca chcemy na nie znaleźć odpowiedzi, bez zbywania, spłycania, budzą się w nas różne uczucia, od wstydu, bo nie pamiętamy, przez smutek na odkurzone wspomnienie, do radości na myśl, która wróciła choć wydawało się, że w pamięci nic nie zostało.
Zdarza nam się wspólnie śmiać na niektóre historie. Im dłużej trwa rozmowa, tym więcej nam się przypomina.
Jeszcze po zakończeniu wywiadu otrzymuję maile, smsy zaczynające się od:
„Pani Agato, po rozmowie obudziły się wspomnienia, a może Pani jeszcze opowiedzieć podczas ceremonii o tym i ….?”
Przygotowanie ceremonii to proces składający się z:
- rozmowy i zaopiekowania się emocjami bliskich w żałobie,
- pozyskania jak najwięcej osobistych informacji o zmarłym/ej,
- jakości relacji z bliskimi, by wybrzmiała prawda i istota tego, czego oczekują bliscy, przy zachowaniu zasady: „wspomnimy dziś to, co zostawił/a najlepszego, pominiemy zaś wszystko, co już nieważne, czego nie warto wspominać”.
- przygotowania scenariusza i laudacji – opowieści o zmarłym
- dostosowania potrzeb zamawiających ceremonię do możliwości technicznych lokalnych kaplic i cmentarzy (z tym bywa różnie)
Tymczasem zachęcam Cię do zastanowienia się, czy na poniższe pytania o swoim bliskim ( lub o sobie) potrafimy o(d)powiedzieć. Każde z nich jest przyczynkiem do odkrycia na nowo dobrych, pięknych, wzruszających historii. Oto kilka z tych pytań:
- Kim jest z zawodu, z pasji, gdzie pracował/a, osiągnięcia, sukcesy?
- Jakim jest człowiekiem, partnerem, ojcem, mamą, siostrą, bratem, przyjacielem,…?
- Relacje z otoczeniem, społecznością lokalną (czy i jak angażował/a się w życie lokalne), zwierzętami, przyrodą, naturą?
- Jak reaguje na sukcesy i porażki, jak okazuje radość i smutek?
- Ulubione zajęcia, pasje, hobby, jak spędza czas wolny, co Ją/ Jego relaksuje, ulubione książki, seriale, wiersze, filmy, muzyka, teatr. Ulubione cytaty?
- Co lubi jeść, czy i jak lubi świętować?
- Szczególne kadry z życia, wspomnienie, żarty, humoreski, powiedzonka, marzenia?
- Czego nie toleruje np. w ludziach?
- Co Go/Ją cieszy/smuci?
- Co powinno szczególnie wybrzmieć podczas ceremonii?
- Jak mówił do najbliższych, powiedzonka, zdrobnienia, słowa klucze rozumiane w pewnych kontekstach tylko wśród najbliższych?
- Czy w laudacji i/lub w podziękowaniu za uczestnictwo w ceremonii chcą Państwo, by wspomnieć szczególnie ważne w Jego/Jej życiu osoby, zgodnie z regułą precedencji?
- Czy przewidują Państwo przemowy członków rodziny i/lub gości?
- Tematy newralgiczne, o których lepiej nie wspominać?
Nie zwlekaj z tym
Uściski.
Wspierając Cię w organizacji świeckiego pogrzebu i żałobie, pomagam odtworzyć ciepłą opowieść o osobie zmarłej, rozmawiamy o ulubionej muzyce, hobby, dobrych wspomnieniach, drobiazgach, które staną się w ten dzień najważniejsze.
- Mail: biuro@pogrzeb-swiecki.pl
- Telefon: +48 451 688 008
Sesje, które prowadzę to także rozmowy z osobami pogrążonymi w żałobie.
Wiele z nich, opisując śmierć bliskiej osoby mówi o zagubieniu, pustce. Nagle muszą wiedzieć jak wszystko zorganizować, czym się najpierw zająć. Nie tak miało być, ukochana osoba, którą stracili chciałaby inaczej ale nie mieli do tego zupełnie głowy. Targa nimi poczucie winy, że być może za mało się postarali. Jeśli potrzebujesz wsparcia w tym trudnym okresie, zapraszam Cię na coaching żałoby.